کانوتیشن (connotation) در لغت به معنی ضمنی و تلویحی می باشد. معنای ضمنی عبارت است از دریافت معنی اشاره ای و تلویحی نهفته در گفتار از وراء معنی مستقیم کلامی آن. بنابراین در هنگام برخورد با این گونه عبارات یا کلمات، باید توجه داشت که منظور گوینده یا نویسنده، معنای تحت اللفظی آن نیست و باید به اشاره ضمنی که در پس آن وجود دارد، توجه نمود. لغت کانوتیشن (Connotation) در فرهنگ لغت به صورت زیر تعریف می گردد:
A connotation is a commonly understood cultural or emotional association that some word or phrase carries, in addition to the word's or phrase's explicit or literal meaning, which is its denotation.
به عنوان مثال، در زبان انگلیسی به شخصی که لجوج و سرسخت است Stubborn می گویند. حال آنکه این ترجمه اصلی و صریح این لغت می باشد. اما واژه دیگری مانند strong-willed در زبان انگلیسی موجود است که به صورت تحت اللفظی یعنی کسی که اراده و انگیزه قوی دارد. اما این لغت به صورت ضمنی (Connotation) معنای همان لغت سرسخت را می رساند؛ اما باید توجه نمود که به صورت یک خصیخه مثبت آن مفهوم را انتقال می دهد.
A connotation is frequently described as either positive or negative, with regards to its pleasing or displeasing emotional connection. For example, a stubborn person may be described as being either strong-willed or pig-headed; although these have the same literal meaning (stubborn), strong-willed connotes admiration for the level of someone's will (a positive connotation), while pig-headed connotes frustration in dealing with someone (a negative connotation).
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.